Hej! Dziś krótka, ale bardzo ważna i wartościowa lekcja.

Na pewno znasz powiedzenie „Obraz jest wart tysiąca słów”. Dziś powiemy sobie o tym jak ważne jest w nauce języka wykorzystywanie zmysłu wzroku i wyobraźni.

Czy miałeś tak kiedyś..?

Czy zdarzyło Ci się kiedyś pójść do innego pokoju i zapomnieć po co poszedłeś? Często wówczas pomaga powrót do poprzedniego miejsca lub do poprzedniej czynności – wówczas znowu pojawi nam się pomysł pójścia po coś i już będziemy wiedzieć co chcieliśmy zrobić.

Albo gdy chciałeś przypomnieć sobie jakąś informacje z przeczytanej książki doskonale pamiętałeś gdzie ona znajduje się na kartce – np. w prawym dolnym rogu pod zdjęciem.

A czy zdarzyło Ci się zapomnieć jaki masz numer PIN do telefonu, ale jak wziąłeś telefon do ręki i pojawił się ekran startowy to mechanicznie wstukałeś właściwy numer?

Takie sytuacje pokazują, że nasz umysł w śladzie pamięciowym koduje nie tylko informacje, którą chcemy zapamiętać, ale wszystko co jest dookoła. Ułożenie mebli, zapach, kolory, czcionkę etc. Kiedy ponownie znajdujemy się w danym otoczeniu – z umysłu przywoływana jest cała paczka informacji z jakiej zazwyczaj korzystaliśmy w danej sytuacji.

Możemy więc to wykorzystać do nauki języka. Poznaj kolejną zasadę:

Zasada #18: Wizualizuj to czego się uczysz

Jako dzieci uczyliśmy się języka kontekstowo, sytuacyjnie. Widzieliśmy kotka i mama mówiła: „patrz! Kotek„. Widzieliśmy butelkę i słyszeliśmy słowo „picie”. Nasz umysł zaczął dostrzegać że podobne słowa pojawiały się w konkretnych sytuacjach i zaczął rozumieć co oznaczają.

Gdy uczymy się języka obcego w domu praktycznie niezależnie od kontekstu nasz umysł widzi to samo otoczenie. Pytamy o cenę mięsa – widzimy komputer czy szafkę z książkami, rozmawiamy o podróżach – widzimy przed oczami to samo. Choć idealnie byłoby zamieszkać w kraju, którego języka się uczymy i doświadczać języka kontekstowo, to nawet w domu możemy stworzyć sobie tego namiastkę. Wystarczy wykorzystać wyobraźnie!

użyj wyobraźni!

Kiedy uczysz się danego zdania, słowa – wyobrażaj sobie to o czym mówisz. Swoją wyobraźnią staraj się wywoływać emocje. Kiedy mówisz, że budynek jest ogromny wyobraź to sobie i poczuj realne zaskoczenie i przytłoczenie wielkością budowli. Wszędzie tam gdzie możesz – dołóż grę aktorską. Kiedy uczysz się słownictwa w rozmowie przez telefon – weź telefon do ręki. Kiedy opisujesz czynności dnia codziennego – wykonuj je. Myj ręce, zęby, wyrzuć śmieci, mówiąc w obcym języku co właśnie robisz. Ćwicz przymiotniki na realnych przedmiotach czy sytuacjach. Rozejrzyj się po pokoju i nazwij co jest małe, co duże, jaki co ma kolor… ucząc się cech charakteru myśl o znanych Ci osobach, które je posiadają.

Twój umysł odwdzięczy Ci się lepszą pamięcią oraz dostępem do danego słownictwa w potrzebnym do tego kontekście, nawet jeśli wydawało Ci się, że zapomniałeś już dane słówka.